Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Conquerors 1

Twelve artwork photos and a text by Megakles Rogakos

conquerors   2010
mixed media on paper

fighters   2010
mixed media on paper

defenders   2010
mixed media on paper

invaders on the rush   2010
mixed media on paper

multicolor invaders   2010
mixed media on paper

knights   2010
mixed media on paper

conquerors 2   2010
mixed media on paper

raiders   2010
mixed media on paper

white knights   2010
mixed media on paper

false conquerors   2010
mixed media on paper

invaders on the rush 2   2010
mixed media on paper

defenders 2   2010
mixed media on paper

Conquerors and White Knights 

Areti Kloutsinioti's White Knights is part of the great series entitled Conquerors, which she launched in 2008 and continues today. Inspired by the foreseen environmental disaster, she wanted her work to serve as messenger. The animal kingdom, on which the human race thinks it presides, is wonderful. In keeping with Kloutsinioti's reasoning, the 'conquerors' in our time should be not man but animals and insects. With her Conquerors Kloutsinioti gives the animal kingdom the position in nature it deserves. She calls them 'Conquerors' because that is the way she would them to be.

The ants, which as arthropods give people a shiver, rendered by the hands of Kloutsinioti appear to cause pleasure. Her approach departs from the conventional human perception of ants as biological organisms and distinguishes them as heroes in a fairy tale. She took a great black ant as model and beautified it, transforming it into a White Knight. Thereafter, she multiplied it and - as an army - made them fight for their lives and the environment. Moving together as a group within the environment, her Knights appear to be originate in a distinguished Order.

All the White Knights are oriented towards the composition's golden section, off center. Kloutsinioti takes motifs from the animal kingdom and uses them artistically, wishing to endow them with a hitherto unseen beauty. As a matter of fact, representing them in all their glory in nature, she created a delirium of colors and shapes. Kloutsinioti aims to create 'sugary' conditions with brushstrokes and sprinkles of color beyond nature. Be that as it may, she is interested in the truth of the matter, because the topic of environmental anxiety is anyway emotional. Of course, the outcome of the battle of the White Knights is intentionally unknown for Kloutsinioti, especially as she believes that such ignorance inspires her to further her study.

[Megakles Rogakos 12/2009]

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

η Αναγκη & ο Φοβος











nikki  X  ZERO
ζωγραφικη ARETI kloutsinioti
κειμενα Yiannis Linardhakis








Δυο αφηγησεις για την σχεση μας με το περιβαλλον

Η Αναγκη
ή
Η ιδεα πως τα πραγματα ισως να εχουν κακη εκβαση για τους ανθρωπους
και
Ο φοβος.
ή
Το παρον και το μελλον εν οψει του παρελθοντος








Αθήνα 2010

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η αναγκη
ή
Η ιδεα πως τα πραγματα ισως να εχουν κακη εκβαση για τους ανθρωπους


Η αφθονια πορων και δυνατοτητων που η τεχνολογικη προοδος παρεχει σε οσους ζουμε στον, λεγομενο, ανεπτυγμενο κοσμο, εχει εξασθενισει το αισθημα της εξαρτησης μας απο την (υπολοιπη) φυση.
Η χαρα της απληστιας και ενα αισθημα κυριαρχιας και επιβολης στην φυση ειναι χαρακτηριστικα στοιχεια της συγχρονης ζωη μας, η αναγκη δεν εχει πια την σημασια που ειχε μεχρι πριν λιγες δεκαετιες. (delirium dancers).

Η απληστια μας φερνει, σαν καποιου ειδους μεταναστες, σε ενα καινουριο κοσμο ανωφελης σπαταλης. Ομως οι μνημες της ενδειας μεσων και του αγωνα για την ικανοποιηση στοιχειωδων αναγκων, αυτες οι παναρχαιες μνημες που παγιωθηκαν στον πολιτισμο σαν μια σχέση ανταγωνιστικη προς την φυση, ειναι πανισχυρος δεσμος με το παρελθον, με την «ταυτοτητα» που παραμενει, σαν ομφαλιος λωρος που δεν κοπηκε καλα, και μπορει να κακοφορμισει… (immigrants).

Δεσμιοι αυτου του παρελθοντος στερησεων και περιορισμων, τωρα εν οψει νεων προκλησεων, αβουλοι, μοιραιοι, κυριευμενοι απο φοβιες, χωρις σαφη προσανατολισμο σκεψεως και δρασεως απουσιαζουμε απο την διαμορφωση των κρισιμων συνθηκων που καθοριζουν το παρον και το μελλον μας. (soft anxious absent).

Οι περισσότεροι απο μας, ανεκτικα, μετεωριζομαστε σε ενα φαινομενικα απαλο και ακινδυνο πλεγμα χωρων και σχεσεων ενω ηδη μας εχουν διαφυγει τα ουσιωδη της ζωης. (Lucy in the sky with roses).

Δυναμεις αφανεις (που δεν ελεγχουμε) μας πισωγυριζουν σε απαρχαιωμενους τροπους σκεψης (των αιωνων της ενδειας) παρ' οτι εμεις πιστευουμε πως αποφασιζουμε και πραττουμε συμφωνα με την βουληση μας. (abandonement of time).

Αναφυεται σιγα σιγα η ιδεα του κινδυνου πως καποια στιγμη, σχεδον ως ανοες θα χασουμε πολλα ή τα παντα, πως ριψοκινδυνευουμε ενω δεν θα 'πρεπε, πως παιζουμε εν ου παικτοις. (players).

Πως, ισως, για να επιβιωσουμε, θα χρειασθει να «ξεχασουμε» ποιοι υπηρξαμε και να αρκεσθουμε σε μια ζωη ακομη και στο οριο αυτου που καποτε οριζονταν σαν ανθρώπινη υποσταση. (oblivion divers).

Πως ισως αλλα, αξιοθαυμαστα, οντα κερδισουν τον αγωνα της ζωης, οντα που τωρα διωκονται και αγωνιζονται για την επιβιωση τους στους χωρους που εμεις νομιζουμε πως κυριαρχουμε. (sweet sweet jellyfish 1).

Και πως το μυαλο μας, (το λαμπρο οργανο που χαρη σε αυτο προελασε ο συγχρονος ανθρωπος πανω στην γη και την αλωσε), σαν σαπουνοφουσκα η πυροτεχνημα, που στον γεωλογικο χρονο ελαμψε στιγμιαια, θα χαθει για παντα στο πουθενα αποκομμενο από καθε δεσμο του με ο,τι γηϊνο το δημιουργησε. (brain parade).

Εγκαθισταται ετσι μεσα μας ο φοβος, πως ο κοσμος μας δηλαδη ο χρονος που μας αντιστοιχει σαν ζωικο ειδος μπορει να τελειωσει και πως γι' αυτο υπευθυνοι και υπαιτιοι δεν ειναι καποιοι "αλλοι", οι "εχθροι", ειμαστε εμεις που διεκδικησαμε την πραγματοποιηση των δυνατοτητων αντι να αρκεσθουμε στην ικανοποιηση tων αναγκων. Και πως να γλυτωσεις απο τον εαυτο; (under pressure 3).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο φοβος
ή
Το παρον και το μελλον εν οψει του παρελθοντος

Η αφθονια στην παραγωγη, η ραγδαια αυξηση στις γνωσεις και η μεγαλη βελτιωση στις ανθρωπινες δυνατοτητες που επεφερε η τεχνολογικη προοδος των τελευταιων δεκαετιων επιβαλουν την υιοθετηση ενος νεου προτυπου αντιληψεων και συμπεριφορων για μια δυναμικη συμβιωτικη σχέση του ανθρωπου με την (υπολοιπη) φυση που δεν θα συνεπαγεται υλικες ή αλλες στερησεις. Εμποδιζεται ομως (η υιοθετηση του νεου προτυπου) από την αδρανεια ενος διαχυτου συντηρητισμου απορρεοντος απο την, μεχρι προσφατα, επιτυχια του παλαιου (προτυπου), που διαμορφωνε μια σχεση ανταγωνιστικη (προς την υπολοιπη φυση), με κυριο στοιχειο της (σχεσεως) τον φοβο πως υπαρχει κινδυνος να μη ειναι δυνατη, (στο μελλον) η ικανοποιηση (ακομη και) στοιχειωδων αναγκων.
Ο φοβος της φυσης που δεν κατανοουμε, του μελλοντος, ή του αγνωστου ανθρωπου, γενικα αυτου που μας διαφευγει, που δεν κατεχουμε (πληρως ή με βεβαιοτητα), του "αλλου", του ξενου, ειναι η πρωτη αμυντικη αντιδραση, εν τελει ολοι, ακόμη και οι αθώοι είναι ύποπτοι. (who 's afraid of 155 dogs?).

Ποιοι τολμουν την υπερβαση, την μεταβαση απο το παλιο στο νεο προτυπο; Μα φυσικα αυτοι που αισθανονται πως δεν εχουν δεσμευσεις, ενω οι αλλοι, τα ανθρωπακια, σκυφτοι δεμενοι στις φοβιες τους στις συνηθειες τους μενουν πισω (στο φοντο) χωρις να μετεχουν στην τυρβη της αλλαγης που τρεχει μπροστα. (naughty life).

Οι σιωπηλοι παρατηρητες της δρασης των «ατακτων» μενουν ακινητοι οταν πολλα πρεπει να αλλαξουν, οταν οι συνθηκες ειναι ρευστες και καποιοι παρασυρονται σε συμπεριφορες και καταστασεις που δεν διαλεξαν. (observers).



Και σχηματιζουν αστερισμους αγιων στον μεγαλειωδη ακινητο φαντασιακο ουρανιο θολο της συντηρησης καθως η αεναα μεταλλασσομενη πραγματικοτητα οργιαζει γυρω τους σε καθε μικρο ελευθερο κενο που βρισκει ή δημιουργει. (constellation).

Γι' αυτους ο χρονος ειναι, παγιδευμενος στους δυο θαλαμους μιας κλεψυδρας, ενω η μονη πραγματικη μεταβολη ειναι η αυξηση του αριθμου των αναστροφων της που οριζει ξανα την παλια αρχη μετρησεως. (watching the time pass away).

Η αυθορμητη (φυσικη) λαχταρα για δραση ευκολα καταστελλεται σε πειθαρχια, η αδεσμευτη συνειδηση υποτασσεται σε κανονες και η ελευθερια υποβιβαζεται σε φαντασιωση συμμετοχης. (patience and devotion).


Το εξωπραγματικο και το υπερβατικο καθιστανται απαραιτητα βοηθηματα και η απρακτη ονειροποληση τοπος καταφυγης της συνειδησης και του ασυνειδητου. (daydream). Μια νεα ολιγαρκεια προπαγανδιζεται και καλλιεργειται η κοινη πεποιθηση πως υπαρχει οριο μεσα στο οποιο μπορει να ικανοποιουνται οι επιθυμιες, επιχειρειται η αντιμετωπιση νεων προκλησεων με παλια εφοδια.

Ενας νεος πουριτανισμος εμφανιζεται και η αναγκη προβαλλομενη στο μελλον αποκαθισταται ως εξουσιαστικη αρχη των συμπεριφορων με την δικαιολογια πως η επιδιωξη της πραγματοποιησεως των δυνατοτητων ειναι ασεβεια προς (καποια λαθραια μεταφυσικη αντιληψη για) την φυση. (step on the promised land 4).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~